Kiedyś myślałem, że gdy naukowcy zagłębią się dostatecznie w budowę kosmosu; gdy dotrą do najmniejszej cząstki atomu i znajdą prawdziwy budulec wszechświata, to zobaczą tam wielkie nic.

Teraz patrzę na drzewo za oknem i myślę, że prawdziwym budulcem wszechświata jest miłość. Myślę, że cały nasz wszechświat jest zbudowany z miłości. W końcu, z czego innego mógł zbudować miłosierny Bóg?

Napisano 17 maja 2018.

Powiązane wpisy:

Pamiętnik: To dobrze, że jest źle Pamiętnik: Czuję się sobą gdy miałem 16 lat Pieczyska 2019 Pamiętnik: Ostatnie przeżycia